Djeca, kao i odrasli, mogu imati različite probleme i patnju. Simptomi te patnje često se manifestuju kroz “zabrinjavajuće” ponašanje: strahove, pretjeranu stidljivost, noćne more, agresivnost, neočekivane probleme u školi… Uzroci takvog ponašanja nalaze se na nivoima dubljim od ponašajnog.
Dječiji psihoterapeut obučen je da posmatra taj “dublji nivo ”- unutrašnji svijet deteta, način na koji dijete komunicira doživljaj sebe i drugih, svijet njegovih osećanja i razmišljanja.
U sigurnom okruženju kroz igru, crtež, fantaziju, odigravanje (glumu) dijete/adolescent sa terapeutom istražuje, razumjeva, a potom i integriše teška osjećanja koja ga preplavljuju kao što su strah, tuga, ljutnja, stid, anksioznost, zbunjenost u vezi sa sobom i drugima.
Psihoterapija pomaže kod:
- Zastoja u socijalnom i emocionalnom razvoju
- Posljedica zlostavljanja
- Posljedica traume i gubitaka
- Problema agresije i nasilja, napada bijesa
- Problema pretjeranog povlačenja
- Problema stalne zabrinutosti i opsesivnih misli i radnji, tikova
- Problema pretjeranog vezivanja
- Problema noćnog mokrenja
- Problema noćnih strahova i strahova uopšte
- Depresivnosti
- Poremećaja ishrane
Dužina terapije zavisi od težine i složenosti problema.
Psihoterapija djece i adolescenata često podrazumjeva uključivanje roditelja u terapijski proces.